در ادامه می خوانید:
متاورس بالاتر از مفهوم امروزی فضای مجازی است و در حقیقت ترکیبی از فضای مجازی، اینترنت و واقعیت افزوده است. متاورس از دو واژه ی متا (Meta) به معنی فراتر ، و یونیورس (Universe) به معنی جهان تشکیل شده است. در کل معنی واژه متاورس «فراتر از جهان» است. این واژه برای نخستین بار در کتاب سقوط برفی هواپیمان نیل استیفنسن در سال ۱۹۹۲ میلادی به کاربرده شد.
آینده نگران معتقدند بشر طی صدها سال آینده به این فناوری دست خواهد یافت. اما امروزه چندین پروژه در تلاشند متاورس یا جهانهایی شبیه به آن را بسازند.
یکی از نمونه های این تلاشگران مارک زاکربرگ است. به گزارش لینک بگیر دات کام به نقل از مهرنیوز، مارک زاکربرگ مدیر ارشد اجرایی فیسبوک با تغییر نام آن به متا، موضع شرکت را درباره فناوری متاورس نشان داد، فناوری که بسیاری آنرا آینده اینترنت می دانند. همین خبر ساده جستجوها درباره واژه متاورس و ماهیت آنرا ناگهان افزایش داد. البته ایده متاورس چندان جدید نیست اما تابحال به شکل گسترده ای به آن پرداخته نشده بود. با جستجوی اصطلاح متاورس در اینترنت چند تعریف مختلف از آن ظاهر می شود. ویکی پدیا آنرا بعنوان یک فضای اشتراکی مجازی جمعی تعریف می کند که در نتیجه هم گرایی حقیقت فیزیکی تقویت شده و محیط مجازی است و در واقع از مجموعه جهان های مجازی، حقیقت افزوده و اینترنت به وجود آمده است.
به طور کلی کلمه متاورس معمولا برای توصیف مفهوم آینده اینترنت، متشکل از فضاهای مجازی پایدار، مشترک و سه بعدی که به یک جهان مجازی درک شده مرتبط هستند، استفاده می شود.
در حال حاضر جهت استفاده از اینترنت باید وارد محیط آن شد اما با توسعه ارتباطات، دستگاه ها و فناوری های نوین انسان می تواند اینترنت را در تمام محیط اطرافش تجربه کند.
کوین کلی خبرنگار نشریه ویرد در یکی از شماره های این نشریه در سال ۲۰۱۹ درباره متاورس نوشت: به دنیای آینه وار خوش آمدید.
او در این مقاله توضیح داده بود حقیقت افزوده به ایجاد پلت فرم بزرگ بعدی فناوری منجر می شود. دربخشی از این گزارش آمده بود: در اصل کارشناسان مشغول ساختن یک نقشه یک به یک از گستره ای غیر قابل تصور هستند. هنگامیکه این پروژه تمام شود، تمام حقیقت فیزیکی در جهان مجازی ادغام می شود. به بیان دیگر باید منتظر قل مجازی جهان و تمام محتویات آن از خانه و درخت گرفته تا کشور، محل کار و زندگی فرد بود.
اینترنت فضایی : نقطه اوج فناوری های امروزی
اما زمانیکه جهان با یک بیلبورد یا ربات هایی با قدرت تعقل و دستیارهای مجازی یکپارچه شود که با مشتریان ارتباط برقرار می کنند، چه اتفاق می افتد؟
هم حالا متاورس یک محیط مجازی اشتراکی بین افرادی است که آواتارهای دیجیتالی دارند. این دنیای مجازی برپایه تصمیمات و اقدامات جامعه های موجود در آن تکامل می یابد و رشد می کند. به تدریج افراد می توانند وارد متاورس خود شوند تا با کمک حقیقت مجازی و حقیقت افزوده با بخش هایی از فضای فیزیکی اطرافشان ارتباط برقرار کنند.
لزلی شانون یکی از مدیران نوکیا در یک سخنرانی در«اجلاس گلوبال»(Global Summit) به اهمیت متاورس یا اینترنت فضایی اشاره نمود. او طی سخنرانی اش اظهار داشت: اینترنت فضایی یا همان متاورس اوج گرفتن هر فناوری است که امروز بر اساس حقیقت مجازی و حقیقت افزوده بنا می شود. این فناوری در واقع ایده دریافت اطلاعات از اشیا، موقعیت یا رویدادهای تاریخی و مکان یابی این اطلاعات در دنیای واقعی است. انسان به کمک لایه های حقیقت افزوده و حقیقت مجازی می تواند این اطلاعات را مشاهد کند.
ترکیب دنیای واقعی با مجازی در متاورس
در این میان نشریه فست کمپانی هم در گزارشی به این مورد می پردازد و از کارشناسان مختلف خواسته ایده های خود از متاورس را بیان کنند.
تیفانی رولف مدیر خلاقیت در شرکت گلوبال برندینگ مارکتینگ در اینباره می گوید: تا به حالا حقیقت افزوده ساده ترین روش برای انتقال انسان به وضعیت متاورس بوده است. ما همچنان شاهد تلاشهای مختلف برای گنجاندن حقیقت افزوده در هدست ها خواهیم بود. هنگامیکه به قرار دادن موبایل ها در یک هدست جلوی صورتهای مان عادت نماییم، ماجرا تازه آغاز می شود.
لایه های مختلفی از حقیقت وجود خواهد داشت که میتوان همه آنها را تجربه نمود. ما همین کار را حالا با تلفن همراه های مان انجام می دهیم. الان این فرآیند به صورت منفعلانه در یک محیط فیزیکی انجام می شود در حالیکه از لحاظ ذهنی در دنیای دیجیتال هستیم.
تجربه ما از فضای مجازی فراتر از موبایل هایمان خواهد بود و بدن ما به صورت کامل در این تجربه دخیل می شود. بنابراین متاورس جذاب خواهد بود. در واقع انسان در یک جهان جایگزین زندگی خواهد نمود.
رانی آبوویتز بنیانگذار شرکت مجیک لیپ هم اعتقاد دارد متاورس یک نسخه از محیط گسترش یافته اینترنت و وب امروزی است. او می گوید: این فضا بخش های قدیمی خواهد داشت که شبیه وب امروزی به نظر می رسند اما نیازمند گره ها و قابلیت های جدیدی هستند که غوطه ورشدن در فضای مجازی را به دنیای واقعی مرتبط می کنند.
یات سیو یکی از بنیانگذاران و مدیران ارشد شرکت آنیموکا برندز هم درباره متاورس می گوید: حقیقت در طیف وسیعی از فیزیکی تا مجازی وجود خواهد داشت اما بخش اعظم وقت ما در جایی بین این دو مرز و به شکل حقیقت افزوده می گذرد. حقیقت افزوده بخشی نرمال از زندگی انسان تبدیل می شود. همراهان مجازی اطلاعات، اظهار نظر، آپدیت و مشاوره درباره موضوعات در ارتباط با فرد را در نشان می دهند مانند دارایی ها و فعالیتهای فرد چه در دنیای واقعی و چه در دنیای مجازی.
این وجوه از حقیقت با یکدیگر رقابت نمی کنند بلکه هم افزایی دارند. بعنوان مثال حقیقت مجازی شامل فعالیتهای فیزیکی در دنیای واقعی هم می شود و محصولات رویدادها در دنیای واقعی کاربر را به محیط های مجازی راهنمایی می کنند. این تکنولوژی های جدید نیازمند تغییراتی بنیادین در شیوه تفکر هستند. بعنوان مثال امروزه حقیقت افزوده بعنوان رابطی با دنیای مجازی دیده می شود. اما در آینده حقیقت افزوده یک مسیر بازگشت به دنیای واقعی فراهم می آورد و کاربران می توانند بدون قطع اتصال کامل با این بخش غذا بخورند، ورزش کنند یا فعالیت دیگری انجام دهند.
کاربرد متاورس در صنایع و تجارت
در این میان متخصصان بازاریابی و ارتباطات باید به متاورس توجه نمایند چونکه این فناوری، آینده کنش و واکنش های آنلاین بشمار می رود. همانطور که شبکه های اجتماعی چشم انداز بازاریابی آنلاین را دگرگون کردند، متاورس هم همین روند را در پیش می گیرد. هرچند الان یک متاورس مشترک نداریم، اما شرکتهای مختلف مشغول توسعه آن هستند.
فورتنایت، مینسکرافت و انیمال کراسینگ شرکت هایی هستند که بازی کامپیوتری تولید می کنند. اما این مؤسسات الان کاربران، دنیاهای دقیق و پر جزئیات و محتوای انبوهی دارند. فیسبوک هم با توسعه پلت فرم اجتماعی مبتنی بر حقیقت مجازی هورایزن (که در وضعیت بتا قرار دارد) و لایو مپس هم در این راه قدم گذاشته است. شرکتهای نیانتیک، مجیک لیپ، مایکروسافت و خیلی از شرکتهای دیگر هم مشغول توسعه این فناوری هستند.
از سوی دیگر همه گیری ویروس کرونا هم فرهنگ آنلاین را تغییر داده است. دورهمی های خانوادگی در زوم، برگزاری مراسم عروسی در انیمال کراسینگ (باز کامپیوتر ای)، برگزاری مراسم فارق التحصیلی در مینسکرافت (بازی کامپیوتر ای) و آزمایش کردن لباس ها به صورت مجاز به یک روند معمول تبدیل گشته است. با عنایت به آنکه دورهمی های اجتماعی آنلاین به یک هنجار تبدیل می شود و بازی های ویدئویی هم ساخت دنیای خویش را شروع کرده اند، بطور حتم شرکتهای مختلف نقش مهمی در متاورس خواهند داشت.
در بخش اقتصادی شرکت ها باید استراتژی های بازی خویش را از خرید تبلیغات آنلاین به اقتصاد مجازی و اشتراکی منتقل کنند. شرکت ها باید تحقیقات بازاری جدید درباره مشتریانشان در متاورس ان جام دهند. شیوه واکنش مردم و ترجیحات آنها در متاورس احتمالاً بسیار متفاوت از رفتار و خرید آنها در زندگی واقعی باشد. علاوه برآن لایه کسب و کار به ربات به مشتری هم باید در نظر گرفته شود. در این رابطه دستیار مجازی و ربات ها با مشتری رابطه برقرار می کنند و تمام این موارد به هنجار تبدیل خواهد شد.
در جهان متاورس افراد تنها پرسه نمی زنند. آنها با هولوگرام ها و افراد دیگر رابطه برقرار می کنند و دوست می شوند که روی تصمیم گیری شأن تاثیر می گذارد. بنابراین شرکت ها باید به شیوه برقراری رابطه ها توجه نمایند.
متاورس و چالش حریم شخصی کاربران
در کنار این موارد نباید از مخاطراتی که این فناوری نوین همراه دارد، غافل شد. در همین راستا نیک کلگ معاون ارشد ارتباطات و امور جهانی متا (فیس بوک) در مورد حفظ امنیت شبکه مجازی متاورس اظهار نگرانی کرد و افزود در کوشش برای یافتن راه هایی برای حفاظت از کاربران آن است.
کلگ مدعی است به بلوغ رسیدن متاورس حداقل به ۱۵ سال طول می کشد و شرکت متا باید بتواند امنیت و حریم شخصی کاربران را تأمین کند. وی از همکاری با دانشگاهیان، حقوق دانان، رگولاتوری و غیره برای حفاظت از کاربران در زمان استفاده از این تکنولوژی مدرن اطلاع داده است.
همچنین کلگ اعتقاد دارد متاورس یک اکوسیستم تعاملی است و محتوای ساخته شده توسط متا باید با محتوای سایر شرکت ها که برای این دنیای مجازی تولید می شوند، سازگار باشد. به قول وی تعیین پروتکل ها و استانداردهای این همکاری «یکی از سخت ترین و مهم ترین کارهای ضروری برای سیاست گذاری» خواهد بود.
آثار روانشناختی و حقوقی اینترنت آینده
از آنجایی که متاورس یک فناوری تازه است، تحقیقات طولانی مدتی درباره تاثیرات فیزیکی و روانشناختی آن بر انسان انجام نشده است. بازی هایی که با هدست های حقیقت مجازی و حقیقت افزوده انجام می شوند، امکان دارد به افسردگی، تنها شدن فرد یا خشونت و آزار به خود منجر شود.
از سوی دیگر متاورس تابع هیچ قانون یا حوزه قضایی نیست چونکه مرزهای فیزیکی ندارد. به همین دلی هیچ مسئولیتی برای اعمال افراد وجود ندارد.
از طرفی به علت ماهیت دیجیتال متاورس، اعمال در این فناوری به تولید داده های خصوصی، بیومتریک، مالی و حتی احساسی منجر می شوند که نگرانی هایی درباره امنیت، محرمانه بودن و مالکیت معنوی به وجود می آورد.
همچنین باید توجه داشت در متاورس، تعداد اماکنی که فرد امکان دارد مورد حمله قرار گیرد، افزایش می یابد.
نگرانی مهم دیگر در این فناوری هویت افراد است. هنگامیکه از آواتارها برای احراز هویت استفاده می شود، امکان دارد فرد و اطلاعات شخصی وی کپی، سرقت، حذف یا دستکاری شود. هرچند احراز هویت بیومتریک امکان دارد چاره ای برای این چالش ها باشد، اما احتمال وقوع کلاهبرداری های دیگر در این فضا همچنان وجود دارد.
متاورس مانعی بر سر راه امنیت ملی
نشریه ساوث چاینا مورنینگ پست در گزارشی به این مورد پرداخته است. این نشریه به تحقیق یک اندیشکده دولتی درباره متاورس اشاره کرده که طبق آن فناوری متاورس ریسک هایی برای امنیت ملی کشورها در بر دارد.
به گفته این محققان ریسک های بالقوه در رابطه با متاورس شامل طیفی از خطرات امنیت سایبری و «هژمونی فناوری» است، چونکه کشورهای درحال توسعه به صورت فزاینده ای به فناوری های کشورهای توسعه یافته تکیه می کنند.
همچنین این فناوری ریسک هایی برای سیستم های سیاسی، اقتصادی و جوامع در کشورهای مختلف دارد. بعنوان مثال امکان دارد متاورس تاثیری نامحسوس بر امنیت فرهنگی و سیاسی یک کشور داشته باشد.
همچنین امکان دارد این فناوری مشکلات اجتماعی جدیدی را به وجود بیاورد. از آنجائیکه متاورس با کمک فناوری های غوطه ور شدن در فضای مجازی (واقعیت افزوده و حقیقت مجازی) توسعه می یابد، این امر امکان دارد روی نوجوانان تأثیر منفی بگذارد و اعتیادآور باشد.
منبع: لینك بگیر دات كام