با پیشرفت روزافزون فناوری های نوظهور دیجیتال، دستیارهای هوش مصنوعی در آستانه تحولی بزرگ قرار دارند که می تواند به طرز چشمگیری نحوه تعامل ما با فناوری را در زندگی روزمره تغییر دهد.
به گزارش لینک بگیر دات کام به نقل از مهر؛ این تحول کلیدی که «هوش مصنوعی با قابلیت حافظه بلندمدت» نام دارد نه تنها شامل بهبود در توانایی پردازش اطلاعات و پاسخ دهی مبتنی بر هوش مصنوعی است، بلکه به این فناوری امکان می دهد با حفظ و استفاده از اطلاعات پیشین، تعاملاتی بسیار شخصی تر و مؤثرتر با کاربران داشته باشد. به عقیده خیلی از کارشناسان، دستیارهای هوش مصنوعی با قابلیت حافظه بلندمدت در آینده ای نزدیک برای همه کاربران قابل دسترسی خواهند بود. بر مبنای برآوردهای صورت گرفته، این توانایی امکان دارد ظرف یک سال آینده به شکل عمومی ارائه شود. این دستیارهای هوشمند قادر خواهند بود با حفظ محتوای مکالمات و اطلاعات شخصی به کاربران کمک کنند تا تجربه کارآمدتری از فناوری داشته باشند و بدین سان به همراهانی مؤثرتر در زندگی روزمره کاربران تبدیل شوند.
این دستیارهای جدید هوش مصنوعی قادر خواهند بود مکالمات، پروژه ها و جزئیات شخصی پیچیده را به خاطر بسپارند و از این طریق، بشکلی مؤثر به بخشی از روال روزمره ما بدل شوند. با پیشرفت های مستمر در هوش مصنوعی، خط تمایز بین یک ابزار ساده و یک دستیار هوشمند بیشتر از پیش محو شده است. خبرنگار مهر در این نوشتار کوتاه به بررسی تازه ترین تحولات در زمینه دستیارهای صوتی مبتنی بر هوش مصنوعی می پردازد.
هوش مصنوعی به مثابه دستیار شخصی
کارشناسان فناوری معتقدند که آینده هوش مصنوعی با توسعه و استقرار دستیارانی دائمی و توانمند همراه است؛ ابزارهایی که در انجام بسیاری از وظایف به کاربران کمک کنند. تصور کنید هوش مصنوعی نه تنها برنامه ریزی شما را مدیریت می کند بلکه جزئیات کوچک مانند رستوران مورد علاقه شما یا آخرین کتابی که از آن لذت برده اید را هم به خاطر می سپارد و از آنها برای عرضه تجربه ای شخصی به شما استفاده می نماید. مفهوم دستیار پیشرفته هوش مصنوعی، با کاهش بار ذهنی ناشی از پیگیری جزئیات مختلف برای افزایش کارآمدی و راحتی زندگی کاربران طراحی شده است.
به زعم بسیاری از متخصصان، این فرآیند، کاربران را تشویق می کند تا زمان و اعتماد بیشتری را صرف سیستم های هوش مصنوعی کنند و حجم بیشتری از داده های شخصی خویش را با آنها به اشتراک بگذارند؛ امری که در نهایت هوش مصنوعی را به یک دستیار شخصی پیشرفته و قدرتمند تبدیل می کند. با این وجود، مانند هر تحول فناورانه دیگری، این تکامل در قابلیت های هوش مصنوعی هم در کنار مزایای بسیار، چالش هایی را بخصوص در زمینه حفظ حریم خصوصی و امنیت داده ها به دنبال دارد.
نگرانی ها به قوت خود باقی هستند
با پیشرفت سیستم های هوش مصنوعی، نگرانی های در ارتباط با امنیت داده ها هم افزایش خواهد یافت. توانایی یک دستیار هوش مصنوعی در حفظ اطلاعات بلندمدت کاربران، پرسش های مهمی در رابطه با حریم خصوصی مطرح می کند. خیلی از منتقدان توسعه این فناوری معتقدند که اجازه دادن به یک سیستم هوش مصنوعی برای حفظ و ذخیره جزئیات زندگی شخصی، می تواند منجر به افزایش احتمال بروز سوءاستفاده یا نتایج ناخواسته دیگر شود. از طرفی، اگر یک سیستم مبتنی بر هوش مصنوعی بر مبنای داده های نادرست یا ناقص سفارش هایی مخرب بدهد، چه می شود؟ اگر به صورت ناخواسته اطلاعات حساس کاربران را فاش کند، چه اتفاقی می افتد؟ از همین روی، مدافعان حریم خصوصی نگرانی هایی را در مورد دستیارهای هوش مصنوعی با قابلیت ذخیره، نگهداری و استفاده از اطلاعات شخصی به روش هایی غیرشفاف یا ناشناخته برای کاربران، مطرح کرده اند. از طرفی، مدافعان گسترش بیشتر از پیش فناوری هوش مصنوعی، برای پاسخ به این نگرانی ها، خاطرنشان می کنند که انتظارات اغلب مردم در مورد حریم خصوصی با عنایت به فراگیری دستگاههای همیشه روشن مانند گوشیهای هوشمند، تلویزیون های هوشمند و دوربین های داخل خودرو تغییر یافته است. آنها به خصوصیت هایی همچون «Live View» اپل اشاره می کنند که هنگام گرفتن عکس، ویدئو و صدا را ضبط می کند و مدعی هستند که خیلی از کاربران چنین خصوصیت هایی را می پذیرند و حتی قدردان وجود آنها هستند. بر همین مبنا میتوان نتیجه گرفت که فناوری درحال تغییر نحوه تفکر مردم در رابطه با حریم خصوصی در زندگی روزمره شان است. با این وجود، چشم انداز دستیارهای هوش مصنوعی با حافظه دراز مدت نیازمند آن است که شرکتهای فناوری در رابطه با شیوه های مدیریت داده ها بسیار شفاف باشند. همینطور کاربران باید کنترل دقیقی بر روی اطلاعات ذخیره شده و نحوه دسترسی یا حذف آنها داشته باشند.
لزوم ایجاد تعادل میان مزایا و تهدیدات
همان گونه که ذکر شد، در فرآیند توسعه و ظهور دستیارهای هوش مصنوعی پیشرفته هم مانند هر فناوری جدیدی، مزایا و ریسک هایی وجود دارد. از یک سو، ابزارهای هوش مصنوعی با حافظه دراز مدت می توانند با عرضه پشتیبانی شخصی سازی شده، کمک به کاربران در پیگیری وظایف، پروژه ها و حتی جزئیات کوچک زندگی روزمره، بهره وری را به شکل قابل توجهی بالا برند. تصور کنید هوش مصنوعی روال فعالیت ورزشی مورد علاقه شما را به خاطر می سپارد و بر مبنای پیشرفت شما آنرا تنظیم می کند یا ترجیحات غذایی شما را می داند و ایده های مناسب برای وعده های غذایی پیشنهاد می دهد. اما روی دیگر سکه توسعه بیشتر فناوری مذکور اینست که یکپارچگی عمیق در زندگی افراد تنها در صورت احساس کنترل کامل از جانب کاربران و اعتماد حداکثری به عرضه دهندگان فناوری پشت این ابزارها میسر می شود. از همین روی، خیلی از کارشناسان تاکید می کنند که صنعت باید به دقت تعادل میان نوآوری در هوش مصنوعی و اطمینان از وجود اقدامات قوی برای حفظ حریم خصوصی و امنیت را مدیریت کند. در مقطع کنونی، شرکتهای فناوری تمرکز خویش را بر رقابت فناورانه هوش مصنوعی معطوف ساخته اند. مایکروسافت میلیاردها دلار در «OpenAI»، استارت اپ سازنده چت بات محبوب «ChatGPT»، سرمایه گزاری نموده است تا ابزار و فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی خویش را تقویت کند. این مورد مایکروسافت را در صدر رقابت هوش مصنوعی قرار می دهد، اما اعتماد عمومی همچنان یک مانع کلیدی در راه چنین کسب و کارهایی به حساب می آید. مطالعات نشان می دهد که باآنکه خیلی از افراد ابزارهای هوش مصنوعی را امتحان کرده اند، تعداد کسانی که به شکل روزانه و مرتب از آنها استفاده می نمایند، بسیار کمتر است.
پذیرش هوش مصنوعی: تغییر بازی یا فقط یک روند دیگر؟
هوش مصنوعی اغلب بعنوان سریع ترین فناوری درحال رشد در تاریخ شناخته می شود، اما تردیدهایی وجود دارد که آیا به همان سطح فراگیری گوشیهای هوشمند خواهد رسید یا خیر. نظرسنجی اخیر مؤسسه تامپسون رویترز نشان داده است که تنها ۲۹٪ از مردم در بریتانیا «ChatGPT» را امتحان کرده اند و تنها ۲٪ از آن به شکل روزانه از ابزار مذکور استفاده می نمایند. محققان با توجه به همین مفروضات و داده های آماری، اذعان دارند که امکان دارد هوش مصنوعی به اندازه گوشیهای هوشمند فراگیر نشود. بنابراین، شاید تکنولوژی جدید متفاوت از گوشیهای هوشمند باشد. حالا تقریبا ۹۰ درصد از مردم جهان تلفن همراه هوشمند دارند. شاید سطح فراگیری ابزارهای هوش مصنوعی متفاوت از تلفن های همراه باشند. شاید حتی ۵۰ درصد مردم از این تکنولوژی استقبال و استفاده نکنند.» با وجود همه این تردیدها، کارشناسان همچنان به توسعه دستیارهای هوش مصنوعی خوش بین هستند. خیلی از توسعه دهندگان فناوری، ادعا می کنند که موارد مختلف استفاده کاربران از هوش مصنوعی، نشان دهنده ارزش کمک های شخصی سازی شده و تعاملی این ابزار فناورانه است؛ ابزارهایی که تقریبا بدون هزینه به کاربران عرضه می شوند. با این وجود، طیف دیگری از کارشناسان معتقدند که جنجال پیرامون هوش مصنوعی می تواند صرفا در حد جنجال باقی بماند. جیم کاولو، رئیس بخش تحقیقات سهام در مؤسسه مالی گلدمن ساکس، مدعی است که هوش مصنوعی امکان دارد در بازار سرمایه به یک حباب بزرگ و بی سابقه تبدیل گردد. از طرفی، سایر کارشناسان خوشبین، قاطعانه این نظر را رد و بر پتانسیل هوش مصنوعی برای عرضه دانش شخصی سازی شده و تعاملی با دسترسی آسان، تاکید می کنند.
آخرین پیشرفت ها در زمینه دستیارهای هوش مصنوعی پیشرفته
طبق گزارش های انتشار یافته طی ماه های اخیر، مایکروسافت هم اکنون در حوزه دستیارهای هوش مصنوعی وضعیت بهتری نسبت به سایر رقبای خود دارد. این شرکت فناوری با معرفی قابلیت های جدید به مجموعه ابزار «CoPilot» خود تلاش می کند هوش مصنوعی را به کاربردهای روزمره نزدیک تر کند. این خصوصیت ها شامل عملکرد صوتی بهبود یافته، عرضه خلاصه اخبار روزانه و برخی قابلیت های تحلیلی عمیق تر می شود. آنها یک چت بات طراحی نموده اند که برای پاسخ به سوالات پیچیده و دقیق ساخته شده است. همچون بروزرسانی های قابل توجه این ابزار، میتوان به «CoPilot Vision» اشاره کرد؛ ابزاری که در داخل مرورگر «Microsoft Edge» فعال است و به کاربران در فعالیتهای آنلاین کمک نماید. «CoPilot Vision» می تواند صفحات وب را مشاهده کند و در لحظه به کاربران کمک نماید، تجربه ای به مراتب کارآمدتر نسبت به مرورگرهای سنتی داشته باشند. مایکروسافت اقداماتی برای اطمینان از عدم ذخیره یا ضبط داده های کاربر توسط «CoPilot Vision» صورت داده است. کاربران می توانند این خصوصیت های امنیتی را به شکل دستی فعال کنند و بر همین مبنا محتوا بعد از بسته شدن مرورگر حذف و از نگهداری غیرضروری اطلاعات جلوگیری می شود. با این وجود، نگرانی های در ارتباط با حفظ حریم خصوصی همچنان در صدر چالش های چنین ابزارهایی قرار دارند.
نگرانی های نظارتی: خطر دستیارهای هوش مصنوعی همیشه روشن
یکی از مهم ترین مسائلی که منتقدان در مورد دستیارهای هوش مصنوعی مطرح کرده اند، پتانسیل آنها برای تبدیل شدن به ابزارهای نظارتی است. دستیارهای صوتی هم اکنون میان کاربران بسیار رایج هستند و از چنین ابزاری در تلفن ها، بلندگوهای هوشمند و حتی خودرو ها استفاده می شود. از طرفی، با هوشمندتر شدن این دستیارها و کسب قابلیت های حافظه، خطر استفاده از چنین ابزاری برای جاسوسی از کاربران به یک نگرانی فوری تبدیل می شود. برای مثال، سناریویی را در نظر بگیرید که یک دستیار هوش مصنوعی صوتی، به صورت مداوم گوش به فرمان کاربر است. اگر چنین سیستمی حافظه داشته باشد، امکان دارد قسمتهایی از مکالمات را که در آن مخاطب نیست، به خاطر بسپارد. باآنکه شرکتهای فناوری مانند مایکروسافت و گوگل تنظیماتی برای حفظ حریم خصوصی معرفی کرده اند که به کاربران امکان حذف دستورات صوتی ذخیره شده را می دهد، اما نگرانی همچنان به قوت خود باقی است: آیا میتوان به این دستیارها اعتماد کرد که واقعاً آنچه می شنوند را فراموش کنند؟ گزارش هایی در گذشته به حوادثی اشاره دارند که در آن دستیارهای صوتی مکالمات خصوصی را ضبط کرده و حتی در مواردی به اشتباه آنها را به اشتراک گذاشته اند. این حوادث مبین ضرورت اتخاذ سیاست های قوی حفظ حریم خصوصی و روشهای فنی رمزنگاری پیشرفته برای پیشگیری از سوءاستفاده از این تکنولوژی هستند. از همین روی، شرکت هایی چون مایکروسافت کوشیده اند تا این نگرانی ها را با ابزارهایی مانند «CoPilot Vision» که داده های کاربران را ذخیره نمی کند، کم کند. با این وجود، به نظر می آید که صنعت فناوری باید بشکلی جامع و مؤثر به این ترس های نظارتی پاسخ دهد تا از تاثیر منفی این نگرانی ها بر پذیرش فناوری های مبتنی بر هوش مصنوعی جلوگیری شود. بی گمان کسب اعتماد عمومی برای تکامل و تحول دستیارهای هوش مصنوعی پیشرفته از ابزارهایی خاص به همراهان قابل اعتماد کاربران، امری ضروری خواهد بود.
آینده هوش مصنوعی در زندگی روزمره
دستیارهای هوش مصنوعی به سرعت درحال تحول هستند و در حالیکه این فناوری پتانسیل زیادی برای تغییر وظایف روزمره دارد، بحث پیرامون حریم خصوصی به این زودی ها پایان نخواهد یافت. شرکت هایی مانند مایکروسافت درحال گسترش مرزهای فعالیت خود هستند، اما پذیرش عمومی فناوری مذکور تا حد زیادی به این بستگی دارد که آیا مردم احساس راحتی می کنند که جزئیات خصوصی زندگی خویش را با این دستیارهای دیجیتال به اشتراک گذارند یا خیر. در حالیکه پیشبینی سطح محبوبیت و نفوذ فرهنگی دستیارهای هوش مصنوعی در سالهای پیش رو بسیار دشوار است، یک چیز قطعی است: ما هنوز در آغاز راه توسعه هوش مصنوعی هستیم. در چنین شرایطی، مسئولیت ها مانند امکانات بی نهایت هستند. امروز نه تنها توسعه دهندگان، بلکه کاربران هم باید تصمیم بگیرند که می خواهند دستیارهای هوش مصنوعی تا چه حد در رابطه با شان بدانند. فارغ از اینکه این ابزارهای مبتنی بر هوش مصنوعی مانند گوشیهای هوشمند به ابزاری فراگیر بدل شوند یا بعنوان دستیارهای خاص برای بخش محدودی از کاربران باقی بمانند، یک مساله روشن است: آینده هوش مصنوعی تازه آغاز گشته و تصمیماتی که امروز می گیریم، نحوه تعامل ما با این سیستم های هوشمند را در فردا شکل خواهد داد.
منبع: لینك بگیر دات كام